Waarom u meerdere partities kunt maken en wanneer u dat wilt
U wilt waarschijnlijk niet meerdere partities op uw USB-flashstation - met een enkele partitie kunt u het USB-station als een enkele eenheid behandelen. Als u meerdere partities heeft, verschijnen er meerdere verschillende schijven wanneer u uw USB-station op uw computer aansluit.
Het kan echter zijn dat u om andere redenen meerdere partities wilt. Elke partitie kan worden geïsoleerd van de andere en zelfs een ander bestandssysteem hebben. Veel Windows-computers hebben bijvoorbeeld een aparte herstelpartitie waar de bestanden worden opgeslagen die u nodig hebt om uw Windows-besturingssysteem terug te zetten naar de fabrieksinstellingen. Wanneer u Windows herstelt, worden de bestanden van deze partitie gekopieerd naar de hoofdpartitie. De herstelpartitie is normaal gesproken verborgen, zodat u er geen toegang toe hebt vanuit Windows en het verknoeit. Als de herstelbestanden op de hoofdsysteempartitie waren opgeslagen, zou het gemakkelijker zijn om ze te verwijderen, te besmetten of te beschadigen.
Sommige Windows-nerds maken graag een aparte partitie voor hun persoonlijke gegevensbestanden. Wanneer u Windows opnieuw installeert, kunt u uw systeemstation wissen en uw gegevenspartitie intact laten. Als je Linux op je Windows-computer wilt installeren, kun je het op dezelfde harde schijf installeren - het Linux-systeem wordt op een of meer afzonderlijke partities geïnstalleerd, zodat Windows en Linux elkaar niet storen.
Linux-systemen zijn over het algemeen opgezet met meerdere partities. Linux-systemen hebben bijvoorbeeld een swap-partitie die functioneert als het paginabestand op Windows. De swappartitie is geformatteerd met een ander bestandssysteem. Je kunt partities instellen zoals je wilt met Linux, waarbij verschillende systeemdirectory's hun eigen partitie krijgen.
Primaire, uitgebreide en logische partities
Bij het partitioneren moet u zich bewust zijn van het verschil tussen primaire, uitgebreide en logische partities. Een schijf met een traditionele partitietabel kan maximaal vier partities hebben. Uitgebreide en logische partities zijn een manier om deze beperking te omzeilen.
Elke schijf kan maximaal vier primaire partities hebben of drie primaire partities en een uitgebreide partitie. Als je vier partities of minder nodig hebt, kun je ze gewoon als primaire partities maken.
Laten we echter zeggen dat u zes partities op één schijf wilt. Je zou drie primaire partities moeten maken, evenals een uitgebreide partitie. De uitgebreide partitie functioneert in feite als een container waarmee u een groter aantal logische partities kunt maken. Dus als je zes partities nodig hebt, maak je drie primaire partities, een uitgebreide partitie en vervolgens drie logische partities binnen de uitgebreide partitie. Je kunt ook gewoon een enkele primaire partitie, een uitgebreide partitie en vijf logische partities maken - je kunt gewoon niet meer dan vier primaire partities tegelijk hebben.
Hoe te partitioneren
Partitioneren met grafische tools is vrij eenvoudig als je weet wat je doet. Tijdens het installeren van een besturingssysteem - Windows of Linux - biedt het installatieprogramma van uw besturingssysteem een partitiescherm waar u partities kunt maken, verwijderen, formatteren en vergroten/verkleinen. (Merk op dat het verwijderen of formatteren van een partitie alle gegevens erop zal wissen!)
Je kunt ook tools gebruiken zoals het hulpprogramma Schijfbeheer in Windows en GParted op Linux om partities op je systeemschijf of andere schijven te beheren. U kunt een partitie niet altijd wijzigen terwijl deze in gebruik is - u kunt bijvoorbeeld een Windows-systeempartitie niet verwijderen terwijl u er Windows vanaf gebruikt! - het kan dus zijn dat u moet opstarten vanaf een Linux live-cd of een installatieschijf van het besturingssysteem moet gebruiken om veel wijzigingen aan te brengen.
Met deze tools kunt u uw systeemschijven partitioneren, evenals andere interne schijven, externe schijven, USB-schijven, SD-kaarten en andere opslagmedia.
Hoe partities eruitzien als schijven, maar niet dezelfde prestatievoordelen bieden
Besturingssystemen geven afzonderlijke partities weer als afzonderlijke stations. Als u bijvoorbeeld een enkele schijf met 500 GB opslagruimte op uw computer hebt, heeft u een C:\-schijf met 500 GB aan ruimte voor u beschikbaar in Windows. Maar als je die schijf in tweeën zou delen, zou je een C:\-schijf met 250 GB aan ruimte en een D:\-schijf met 250 GB aan ruimte hebben, weergegeven in Windows Verkenner.
Deze schijven zien er misschien uit als afzonderlijke fysieke apparaten, maar ze werken niet op die manier. Hoewel ze verschijnen als verschillende schijven, zijn ze nog steeds hetzelfde fysieke stuk hardware. Er is maar zoveel snelheid om rond te gaan. U krijgt niet de prestatievoordelen van het gebruik van twee afzonderlijke partities die u wel krijgt door twee afzonderlijke fysieke schijven te gebruiken.
De meeste mensen hoeven zich hier geen zorgen over te maken, aangezien schijven over het algemeen worden geleverd met een enkele partitie, automatische partities van besturingssystemen, enzovoort. Het is echter handig om te weten hoe partities werken als u uw handen vuil moet maken.
