Alle drie deze camera's kunnen echter een 12MP-sensor hebben. Wat wel verandert, is de grootte van de fotosites op de sensor. Op een smartphonecamera zijn ze klein, terwijl ze op een full-frame camera veel groter zullen zijn. Dit heeft invloed op de algehele beeldkwaliteit.
De voor- en nadelen van hoge megapixels
De grootte van de fotosites is erg belangrijk voor de beeldkwaliteit en prestaties bij weinig licht. Hoewel de technologie de afgelopen jaren een lange weg heeft afgelegd en het nu mogelijk is om meer fotosites dan ooit op een sensor te proppen, zijn er voor- en nadelen aan verbonden.
Hoe meer megapixels een sensor heeft, hoe groter het beeld dat hij kan creëren. Dit is erg handig voor mode- en studiofotografen die elk detail, zoals de wimpers van het onderwerp, zo duidelijk mogelijk willen vastleggen.
Sensoren met een hogere resolutie maken het ook mogelijk om grotere foto's af te drukken, hoewel dat niet zo'n groot probleem is als vroeger. Zoals Apple heeft aangetoond, kun je billboards maken van 12MP smartphone-afbeeldingen.
Een camera met veel megapixels is ook vergevingsgezinder in gebruik. Als je te ver van je onderwerp afstaat wanneer je de foto maakt, heb je meer flexibiliteit om dichtbij bij te snijden en toch een afbeelding van behoorlijk formaat te hebben.
Het nadeel is dat je met kleinere fotosites slechtere prestaties bij weinig licht hebt. Omdat de sensorgrootte niet verandert, hebben een 20MP- en een 50MP-camera dezelfde hoeveelheid licht om mee te werken. De fotosites op de 20MP-sensor krijgen elk ongeveer twee keer zoveel licht dat erop v alt als die in de 50MP-sensor.
Bij grote afbeeldingen horen ook grote bestandsgroottes. Een 20MP-beeld dat met een DSLR is gemaakt, is vaak ongeveer 25 MB; met een afbeelding van 50 MP verdubbelt de bestandsgrootte meer dan tot ongeveer 60 MB. Dit betekent niet alleen dat je meer opslagruimte nodig hebt (wat goedkoop is), maar ook meer rekenkracht op je computer om ze efficiënt te bewerken (wat vaak niet goedkoop is).
Wat is de goede plek?
Op dit moment heeft elke moderne camera genoeg megapixels voor bijna alles wat je zou willen doen. Het is niet langer de onderscheidende factor die het ooit was en als je eenmaal een bepaald punt gepasseerd bent, beginnen andere factoren belangrijker te worden.
Smartphones lijken de afgelopen jaren genoegen te hebben genomen met ongeveer 12 MP-sensoren. De iPhone 7, Google Pixel en Samsung Galaxy S8 hebben allemaal sensoren van ongeveer dit formaat. Dit lijkt een beetje een goudlokje te zijn in termen van beeldgrootte en prestaties bij weinig licht voor kleine sensoren. Je krijgt een afbeelding die groot genoeg is om mee te doen wat je wilt, en ze zijn niet absoluut verschrikkelijk bij weinig licht. Goedkopere telefoons met sensoren met een lagere resolutie, en dus grotere fotosites, hebben geen betere prestaties bij weinig licht; ze hebben over het algemeen gewoon slechtere camera's.
Voor DSLR's met crop-sensor is ongeveer 20 MP een geweldige marge. Canon en Nikon bieden camera's met sensoren tussen 18MP en 24MP. Dat is duidelijk meer dan groot genoeg voor bijna alles, maar de fotosites zijn nog steeds groot genoeg dat de prestaties bij weinig licht in orde zijn.
Full-frame DSLR's hebben veel grotere sensoren en kunnen dus meer megapixels aan. Dit heeft geleid tot een splitsing in de aangeboden modellen. Hoewel er camera's met een superhoge resolutie zijn met 50MP + -sensoren; deze zijn het beste voor specialistisch gebruik in ideale omgevingen zoals modefotografie in een studio. Zowel Canon als Nikon lijken te hebben gekozen voor ongeveer 30 MP als de beste balans tussen bestandsgrootte en prestaties bij weinig licht voor hun vlaggenschipmodellen.
Op dit moment is iets kopen omdat het meer megapixels heeft niet het beste idee. Probeer in plaats daarvan vast te houden aan die goede plekken voor de sensor in je camera. Je zult niet ver mis gaan. Als je buiten deze stappen stapt, kom je op meer gespecialiseerd terrein en ga je de nadelen inzien van het hebben van te veel megapixels.
