DSLR's hebben een optische zoeker. Dat maakt ze tot een DSLR. Het "SLR" -bit van hun naam betekent "single lens reflex" en is het mechanisme waarmee licht van de lens naar de zoeker wordt geleid met behulp van spiegels en een prisma. Als je op de ontspanknop drukt, gaat de spiegel omhoog en v alt het licht op de sensor, zodat deze een beeld kan opnemen.
Elektronische zoekers (EVF's) zijn te vinden op sommige spiegelloze camera's. Ze zijn waarschijnlijk standaard op duurdere modellen, maar kunnen een optionele extra zijn op instapmodellen. In plaats van een spiegel te gebruiken (“spiegelloos”, snap je?) om je een voorbeeld te geven van wat je fotografeert, is de digitale sensor altijd actief en geeft hij weer wat hij detecteert op een klein elektronisch kijkscherm waar een optische zoeker zou zijn. Het verwijderen van de spiegel is een groot deel van wat spiegelloze camera's aanzienlijk kleiner maakt dan DSLR's.
Liveview-schermen zijn te vinden op zowel DSLR's als spiegelloze camera's. Er zijn over het algemeen spiegelloze camera's op instapniveau die ze exclusief hebben. Net als een elektronische zoeker geeft een livebeeldscherm weer wat de sensor detecteert in plaats van spiegels te gebruiken. Wanneer u het livebeeldscherm op een DSLR gebruikt, wordt de spiegel vergrendeld, zodat het licht rechtstreeks op de sensor v alt. Het grote ding over live view-schermen is dat ze, nou ja, groot zijn.3-inch schermen zijn niet ongewoon.
Welke moet je gebruiken?
Welke zoeker je gebruikt, hangt meer af van de camera die je hebt dan van iets anders. Je kunt geen optische zoeker op een spiegelloze camera plaatsen en omgekeerd. Als je echter overweegt een nieuwe camera te kopen, zijn er enkele verschillen die je kunt overwegen.
Over het algemeen is elke zoeker plus een liveweergavescherm beter dan alleen een liveweergavescherm. Hoewel livebeeldschermen geweldig zijn voor het kadreren van landschapsfoto's of om zorgvuldig scherp te stellen, zijn ze onhandig om te gebruiken als je camera niet op een statief staat, omdat je hem op armlengte moet houden om te zien. Dit betekent dat je de camera niet goed kunt ondersteunen - en je ziet er een beetje dwaas uit. Live view-schermen zijn ook verschrikkelijk bij fel licht; het zijn gewoon LCD-schermen, dus je zult moeite hebben om ze te zien als het echt zonnig is.
Oudere elektronische zoekers hadden een paar problemen met scherpte en nevenbeelden, omdat het kleine schermen met vaak een lage resolutie zijn. Nieuwere hebben deze problemen meestal aangepakt, hoewel je waarschijnlijk nog steeds zult merken dat je naar een scherm kijkt - het dynamisch bereik is ook niet zo goed als bij optische zoekers.
Het grote voordeel van een elektronische zoeker is dat de camera heel veel extra informatie kan overlappen, zoals wat er is scherpgesteld of overbelicht, en dat je een nauwkeurig voorbeeld krijgt van de scherptediepte en belichting.
Optische zoekers zijn een factor bij veel mensen die vasthouden aan DSLR's in plaats van over te schakelen naar spiegelloos. Als je door een optische zoeker kijkt, zie je recht uit het uiteinde van de lens. Dit geeft je een zeer helder, scherp beeld van de scène. Er is geen kans op vertraging of vervaging. Je krijgt ook niet het ietwat vreemde gevoel van close-up naar een scherm te kijken.
Persoonlijk ben ik nog steeds dol op de optische zoeker op mijn DSLR, maar mijn volgende camera zal waarschijnlijk een spiegelloze camera zijn. De voordelen van EVF's beginnen op te wegen tegen de nadelen. Het belangrijkste is dat elke zoeker beter is dan alleen een livebeeldscherm.
